Son Reankarne
Bölüm 1
Kaza
"Lanet olsun! Bu his... Her defasında daha zor, daha çekilmez oluyor"
Etrafına bakınırken gözlerini güçlükle açabiliyordu. Yoğun ışığın altında kalabalığın gürültüsü çok fazlaydı.
"Of... Burası çok garip kokuyor... Kendimi oyalayacak bir şey bulup bu lanet histen uzaklaşmam gerek. Koca bir ayağın beni ezip öldürmesi hiç de hoş bir his bırakmadı geriye."
Doğrulmaya çalışırken etraftaki kalabalığın sesleri de yaklaşıyordu. Kendisine tepeden bakan yüzlere alışık olabilirdi, ancak bu bakışlar garip olabilecek kadar sevimliydi.
"Acaba bu sefer hangi hayvanın bedenindeyim. Buranın kokusunu pek sevmedim. Çıkabilecek bir yol bulmalıyım... Ama her yer kapalı!"
Köpeğin bulunduğu fanusa eğilen kızın saçlarının sarkmasını fırsat bilip arka ayaklarının üzerinde durup uzandı. Ve bununla birlikte o an tüm ortam kızın sevinç çığlığıyla doldu.
"Yaşasın, yaşasın... minik uyandı!"
Dükkanın içindeki müşterilerin şaşkın bakışları altında herkese sarılıyordu.
"Tam da yakalıyordum. Biri şu kızı sustursa iyi olacak! Ama, dur dur... Bu koku... bu ömrümde hissettiğim en güzel şey..."
Üzerine eğilen kızın saçları bu defa suratına kadar inse de kımıldamadı. Kızın parmaklarının sırtını severken bakışlarını kızın güzelliğinden alamadan bekledi.
"Kaç defa reankarne oldum, kaç defa farklı hayvan bedenlerine büründüm, ama bu... ama bu beni büyüledi!"
Şimdi hareket sırası köpekteydi. Çılgınca havlayıp, hoplayıp, zıplayarak kızın koluna tırmanmaya, onun kendisine daha fazla dokunarak sevmesine çabaladı.
Bu isteğini geri çevirmeyen kız, köpeği kucaklayarak dükkandan çıktı.
"İşte ben burada ölürüm! Ölürüm de buradan bir başka yere gitmem. Yok yok, ölmek yok. Ölmesem daha iyi. Hem o hissi uzak tutmalıyım. O histen uzak durmalıyım...
Of, fena da mayıştım. Acaba biraz uyusam mı? Yoksa bu bir rüya mı ki?"
Köpek kızın kucağında mırıldanarak sırnaşmaya devam ediyordu.
"Of... Bu yandaki kızlarla bir şeyler konuşuyor, ama bu koku... bu koku yüzünden başka hiçbir şeye odaklanamıyorum ki...
Dur biraz! Hayır, hayır... Olamaz! bu olamaz..."
Etrafta arkadaşlarıyla gezinmeye devam eden kız, köpeği kucağından aşağı indirmek istedi. Buna köpek ne kadar dirense de boyun eğmek zorunda kalarak patilerinin taş zeminle buluşmasına müsade etti.
Tasmayla bağlı olsa da kızın arkasından gözlerini ondan hiç ayırmadan ilerlemeye devam ediyordu. Minik bedeni hızlı adımlar atarak ancak yetişebilmesini sağlıyordu. Ama bu onun başına ilk defa gelen bir şey değildi. Dörtten fazla bacağı olduğunun ve kimi zaman yürüyebilecek bacaklarının olmadığının hatıraları hala zihnindeydi.
"Etrafta saçma sapan onlarca koku alsa da o güzelim kokuyu hala alabiliyorum.
Bana bak dostum!"
Köpek formunun kendisine sesleniyordu.
"Bu vücudunun ölmesine sebep olacak tek bir şey yaparsan senin tüylerini tek tek yolarım!"
Söylediklerinin saçmalığına aldırmasına gerek yoktu. Kıza aşık olmuştu. Üstelik bir köpekti ve zırtpırt reankarne olup duruyordu, daha başka ne saçma olabilirdi ki.
Yolun kenarında bir kafenin önünden geçerlerken durdular. Arkadaşlarıyla bir şeyler konuştuktan sonra arkadaşları, kafenin dışındaki masalardan birine oturdular.
Kız da köpeğin tasmasını çekiştirip yolun karşısına geçmek için yaya yoluna yöneldi.
Kafe çalışanı olan bir çocuk, yeni gelen müşterisi iki kızın masasına doğru yönelmişti. Ancak uzaklaşan kıza takılan bakışlarını, hızla gelen bir arabanın sesi kendine getirdi. Duraksamadan kıza doğru koştu. Hızla yaklaşan araba kızın arkasındaki köpeğe çarpacaktı.
Çocuk, kızın arkasından "Dikkat et!" diye bağırsa da yolun karşısına geçen kız sadece kafasını çevirip omzunun arkasından bakıp ne olduğunu anlamaya çalıştı.
"Hımm... Neden duraksadı ki bu. Biri bu kızı çağırıyor, kim ki o?"
Köpek tam arkasına baktığı sırada bir taraftan üzerine atlayan bir genç bir çocuk, diğer taraftan da aracın lastiğinin kendisini ezmek için yaklaştığını gördü.
"Hayır, hayır durun biraz, hayır! Bu olamaz... bu olmamalı..."
Araç çocuğa temas ettiğinde köpek gözlerini kısarak tekerin vücuduyla buluşmasını bekledi.
"Ben şimdi... Of bu his..."
Köpek neler olacağını hayal etmek niyetinde değildi. Olacaklar belliydi. Bir hayvan, bir böcek ya da her ne olursa olsun başka bir beden bulacaktı.
"Ama o kız... Vücuduna sarışı, beni sevişi, gülüşü, kokusu... kokusu..."
