Banishers: Ghosts Of New Eden, Kötü Oyun Trendlerinin Etkilediği Harika Bir Hikaye

Sıkıcı üçlü A formülünün bir kurbanı daha

• Oyunlar genellikle gereksiz trendleri benimser ve bu da şişirilmiş ve vasat son ürünlere neden olur. Kaynaklar hikayeye hizmet eden mekanizmaları mükemmelleştirmeye odaklanmalıdır.

• Banishers: Ghosts of New Eden, bir oyundan beklenen özellikleri fiyatına göre kontrol ediyor, ancak bu özelliklerin amacı yok ve oyunu daha iyi hale getirmesi gerekmiyor.

• Banishers'ın hikaye anlatımı ilgi çekicidir ancak dövüş, tırmanma mekaniği, koleksiyon parçaları ve popüler AAA oyunlarından uyarlanan diğer gereksiz unsurların eklenmesiyle gölgede kalmıştır.

Oyun endüstrisini haber yapmanın en büyük trajedilerinden biri, harika olabilecek oyunların, mecbur olmadıkları trendleri benimsediğini, son ürünü şişirilmiş ve vasat hale getirdiğini tekrar tekrar görmemdir. Oyunlarını üçlü A pazarında rekabetçi hale getirmek için, bir tür platform oluşturma, gelişen savaş ve beceri ağaçları ile daha büyük, açık dünyalar yapma isteği var. Zaten sınırlı olan kaynaklar, anlatmaya çalıştıkları hikayeye hizmet etmeyen mekanikleri mükemmelleştirmek yerine yanlış bir şekilde, anlatmaya çalıştıkları hikayeye hizmet etmeyen mekaniklere yönlendiriliyor. Banishers: Ghosts of New Eden'da da olan buydu ve kalbimi kırıyor.

Banishers'ı başlattığım andan itibaren, oyuncuların bu fiyat seviyesindeki bir oyundan bekledikleri şeylerin listesindeki kutuların işaretlendiği açıktı. Etkileşimi belirtmek için sarı boyayla tamamlanan, açıklanamaz bir şekilde tırmanmanız gereken ortamlar mı? Kontrol etmek. Beceri ağaçları ve ekipman yükseltmeleri, karakterinizin savaş becerilerindeki artan, kısmi gelişmeleri gösteren sayılarla dolu mu? Kontrol etmek. Sizi dünyanın her köşesini keşfetmeye teşvik etmek için haritanıza dağılmış koleksiyon parçaları ve bölge tamamlama yüzdesi var mı? Kontrol etmek. Bu şeyler kendi başlarına bir oyunu otomatik olarak kötü yapmaz, ancak var olmak için var olduklarında, bunların neden 'büyük' ​​oyunları tanımladığı iddia edilen özellikler olduğunu gerçekten sorgulamamız gerekiyor.

Çok yazık çünkü Banishers'ın hikayesi çok ilgi çekici. Karşılaştığım her karakter farklı, iyi oynanmış ve ilgi çekici; temel oynanış döngüsünü bu kadar çekici kılan da bu. Oyunun benzersiz kısımları şüphesiz en güçlü olanlardır; bir hayaleti araştırma süreci, eğer Shirley Jackson tarafından yazılmışsa, kendimi Sherlock Holmes gibi hissetmemi sağlıyor. Hayaletleri çağıracağım (bir menü aracılığıyla, ki bu sıkıcı ama her neyse) ve neden hala dünyaya bağlı olduklarını çözüyorum. İster devam etmek isteyen hayaletler olsun, ister onlar tarafından işkence gören insanlar olsun, insanlara yardım etme şansım var . Ve bunların hepsini ateşli, akıllı, son derece yetenekli hayalet kız arkadaşımla yapacağım .

Ancak tüm bu eğlenceli şeylere ulaşabilmek için, oyunun fiyatını haklı çıkarmak için oraya itilen diğer tüm ıvır zıvır, yarım yamalak şeyleri yapmak zorundayım. Hayaletleri ve ele geçirilmiş kurtları kılıcımla vurmam gerekiyor çünkü Don't Nod, üçlü As hayranlarının ilgisini çekecek bir oyun yapmaya çalışıyor, bu da dövüş içermesi gerektiği anlamına geliyor. Basit seviye tasarımına sahip daha küçük, yoğun dünyalara sahip olmak yerine oyunun dünyasında gezinmek için duvarlara tırmanmam ve pek çok çatlaktan geçmem gerekiyor çünkü her üçlü A'da bu var. Kaynak toplamam lazım. Hayalet yuvalarını temizlemem ve kelimenin tam anlamıyla "Sonsuz Boşluklar" olarak adlandırılan büyük-C İçeriğindeki boşluğu keşfetmem gerekiyor. Metroidvania mekaniğinin hikayeye olumlu katkıda bulunacağına dair gözle görülür bir neden olmamasına rağmen, güçlerin kilidini açmam ve daha sonra bölgelere geri dönüp onları tam olarak keşfetmem gerekiyor.

Don't Nod'un önceki oyunlarını seviyorum çünkü gerekli olanı içeriyor ve gereksiz olanı ortadan kaldırıyorlar. Orijinal Life is Strange çok ilginçti çünkü hikayeyle çalışan, zamanı manipüle eden bir mekanizma yarattı ve şişirilmiş hissettirmedi ya da oyun benim zamanıma saygı duymuyormuş gibi hissettirmedi. Banishers da aynı incelikli hikaye anlatma yeteneğine sahip, ancak daha çok Assassin's Creed Valhalla veya The Witcher 3'e benzemesi için zamanımı mekaniklerle harcamakta ısrar ediyor. Lütfen, artık rastgele hayaletlerle savaşmak istemiyorum. Sadece kız arkadaşımın cennete gitmesine yardım etmek istiyorum.